Από όταν άρχιζε να κατασκευάζεται το Αλιευτικό Καταφύγιο Σιγρίου, πολλοί ήταν αυτοί που σχολίαζαν το πώς σχεδιάστηκε (αχρηστεύοντας την "Σκάλα", που λειτουργούσε πολύ καλά και ως ντόκος για εμπορικά πλοία), αν θα είναι ασφαλές για τα αλιευτικά σκάφη κλπ.Στη συνέχεια, το είδαμε ξαφνικά να "μικραίνει", όταν ο αριστερός βραχίονας έγινε κοντύτερος απ' ότι προβλεπόταν.
Κι ύστερα, αφού έπεσαν οι πέτρες και τα χώματα, το αλιευτικό μας καταφύγιο έμεινε στη μέση! Ούτε δέστρες, ούτε φώτα, ούτε φανοί εισόδου-εξόδου, ούτε τίποτα!
Μόνο χώμα που το παρασύρουν τα νερά και πέτρες πάνω στις οποίες έπρεπε να δέσουν οι ψαράδες τις βάρκες τους και στις οποίες έπρεπε να ακροβατήσουν για να βπούν ή να βγούν απ' αυτές.
Με τα πολλά, και με έξοδα της Κοινότητας Σιγρίου, έπεσε ολίγο τσιμέντο και ένα μικρό μέρος του καταφυγίου έγινε ασφαλώς προσβάσιμο στους ψαράδες.
Το υπόλοιπο, εξακολουθεί να είναι στο έλεος του Θεού και, ιδιαίτερα όταν έχει φουσκοθαλασσιά χρειάζονται ψηλές μπότες για να προχωρήσει κανείς!!!
Επιπλέον, για είκοσι περίπου χρόνια τώρα το αλιευτικό καταφύγιο του Σιγρίου ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΑΝΟΥΣ εισόδου - εξόδου και οι ψαράδες τη νύχτα πηγαίνουν "στα κουτουρού", στο σκοτάδι, με κίνδυνο να προσκρούσουν στα βράχια!
Παρά τις κρούσεις που έχουν κατά καιρούς γίνει και τις υποσχέσεις που έχουν λάβει, τα φανάρια δεν μπήκαν, ούτε βέβαια έγιναν οι απαραίτητες εργασίες ολοκλήρωσης του αλιευτικού καταφυγίου, προκειμένου να εκπληρώνει τον σκοπό του, ενός ασφαλούς καταφυγίου για σκάφη και αλιείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου