Στις μέρες μας, που όλα έχουν μπει στην πρέσα της αμφισβήτησης
και της απαξίωσης, οι Κοινότητες, οι πρωτοβάθμιοι αυτοί οργανισμοί της Αυτοδιοίκησης,
παραμένουν σημαντικοί και αξίζουν την προσοχή μας και την στήριξή μας. Οι
Κοινότητες είναι η καθημερινότητά μας στην απλούστερή της μορφή, το νερό που
πίνουμε και τα λήμματα μας, οι δρόμοι και το σχολειό μας – όλα! Είναι η φωνή μας
ή η απομόνωσή μας, η προκοπή μας ή η εξαφάνισή μας από τον χάρτη.
Την Κυριακή, μετά από αρκετές τετραετίες, ξαναέχουμε
ξεχωριστό ψηφοδέλτιο στις Κοινότητες – και στην δικιά μας, στην Κοινότητα
Σιγρίου. Επιτέλους, αποδεσμεύεται η εκλογή του Κοινοτικού Συμβουλίου από αυτό
του Δήμου. Στις περισσότερες Κοινότητες, δημιουργήθηκαν ενωτικά, ανεξάρτητα και
ελπιδοφόρα ψηφοδέλτια. Σε άλλες πάλι, προτιμήθηκε ο αγώνας να γίνει σε
ξεχωριστά ψηφοδέλτια, παραταξιακά ή και κομματικά. Στο χωριό μας, φτιάχτηκε ένα
ψηφοδέλτιο, από πέντε συμπολίτες μας, οι οποίοι διεκδικούν την ψήφο – κι έχουν
σίγουρη την εκλογή, αφού το νέο Τοπικό Συμβούλιο του Σιγρίου θα είναι
πενταμελές. Μικρή μάλλον σημασία έχει η σταυροδοσία και, όποιο κι αν είναι το
αποτέλεσμα, πρέπει αμέσως να ξεχαστεί και να λειτουργήσει το νέο Τοπικό
Συμβούλιο Σιγρίου με σύμπνοια, όραμα και εργατικότητα.
Κοινότητες στο μέγεθος του Σιγρίου, έχει αποδειχθεί πως
μπορούν να πραγματικά να αναγεννηθούν και να ευτυχήσουν, με την καθοδήγηση ενός
ευφυούς, δημιουργικού, ενθουσιώδους τοπικού συμβουλίου, που θα μπορέσει να
εμπνεύσει και να ενεργοποιήσει κάθε έναν ξεχωριστά από τους κατοίκους – δημότες
και μη –, να ξεπεράσει τα χιλιάδες εμπόδια που κρατούν την περιφέρεια στο
ημίφως, να βρει λύσεις και να φτιάξει μια αληθινή «κοινότητα», με την
κυριολεκτική σημασία της λέξης. Αυτό είναι ένα στοίχημα που κερδίζεται
καθημερινά. Το νέο Συμβούλιο της Κοινότητας του Σιγρίου οφείλει να το κερδίσει, για το καλό του χωριού. Ενός χωριού
που έχει στ’ αλήθεια τις προοπτικές ανάπτυξης, με δύο μεγάλα έργα να είναι σε
εξέλιξη Λιμάνι και Δρόμος), με άλλο ένα (Κάστρο) σε άμεση αναμονή και ένα
καράβι από τον Πειραιά που ξαναδένει στο λιμάνι του.
Η ελπίδα υπάρχει. Ας της δώσουμε δύναμη. Ξέρουμε όλοι, ότι
το Σίγρι δεν βρίσκεται εκεί που έπρεπε να είναι, ότι χάθηκαν χρόνια πολλά, ότι
μειώθηκε κι εδώ ο πληθυσμός, ότι πάσχουμε σε πολλούς τομείς, ότι, ότι… Ναι,
αλλά ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ. Και δεν μπορούμε να αφήσουμε τον χρόνο να κυλάει στο
ρελαντί. Δεν χρειάζονται άλλα λάθη, ούτε μικρότητες, ούτε άλλο κακό παρελθόν. Ο
ορίζοντας είναι μπροστά μας, ανοιχτός. Το μέλλον περιμένει.
Αυτός ο τόπος μάς χρειάζεται όλους. Ας προσπαθήσουμε για το
καλό. Για το καλύτερο!
