Ήταν Δεκέμβριος του 1991 και καλοκαίρι του 1992 όταν στο Σίγρι ένα σουηδικό κινηματογραφικό συνεργείο γύριζε μια τηλεταινία για την Σουηδική τηλεόραση.
Αυτές τις μέρες, λοιπόν, στο Σίγρι κυκλοφορούσαν διασημότητες, σαν τον Στράτο Τζώρτζογλου, τον Γεράσιμο Σκιαδαρέση, τη Λένα Έντρε και την Εύα Μπέργκμαν.
Δείτε, λοιπόν, τι έλεγε ο έλλην ζεν πρεμιέ τότε, με το τέλος των γυρισμάτων, πόσο ενθουσιασμένος είχε μείνει με το Σίγρι.
Ας θυμηθούμε λίγο εκείνες τις μέρες: ήταν ένα ολόκληρο συνεργείο μες το χειμώνα στο Σίγρι, Χριστούγεννα του 1991 και το χωριό ζούσε στο ρυθμό των γυρισμάτων. Πολλοί σιγριανοί βοήθησαν αποτελεσματικά για την επιτυχία των γυρισμάτων. Χρησιμοποιήθηκαν σπίτια, μαγαζιά, αντικείμενα, ένας κόκκορας, μια συκιά και πολλά άλλα.
Να σημειώσουμε πρέπει πως μπαμπάς του Τζώρτζογλου ήταν ο Γιάννης Τσίκνας και μάνα του η Μάγδα Κατσούλη, ενώ περάσματα, μικρά και μεγάλα έκαναν πολλοί συγχωριανοί μας.
Τον Ιούνιο του 1992 το συνεργείο ξαναήρθε, για έναν ολόκληρο μήνα, φέρνοντας μαζί τους οι περισσότεροι και τις οικογένειές τους - συζύγους, παιδιά και πεθερικά! Το Σίγρι ζούσε ένα παραμύθι! Γλέντια σχεδόν καθημερινά, πανηγύρι στα γυρίσματα (ποιός μπορεί να ξεχάσει εκείνον τον αρραβώνα που γυρίστηκε στο "Μακεδονία"!), κόσμος παντού...
Μάλιστα, γιόρτασαν το "ΜιντΣόμερ" τους, με τον παραδοσιακό σουηδικό τρόπο στην αυλή του σχολείου.
Κι ύστερα, ήρθαν πάλι για μια βρομάδα τέλη Σεπτεμβρίου.
Τους περιμένουμε να μας ξανάρθουν!
Η τηλεταινία παίχτηκε στην Ελλάδα σε τρία επεισόδια από την ΕΡΤ2 τότε, με τον τίτλο "Διακοπές στο Αιγαίο". Ο πραγματικός της τίτλος ήταν "Η μια αγάπη και η άλλη" αλλά εμείς ξέραμα πως γυρίζεται "η συκιά" - σουηδιστί"Fikontradet"...
Το δημοσίευμα είναι από το περιοδικό της εποχής "ΚΑΙ"...
Κάντε κλικ στις φωτογραφίες για να διαβάσετε το κείμενο (μεγαλώνουν αρκετά!)
Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2009
Μανιτάρια τουρσί!
Αφού σας δώσαμε τη συνταγή για Γλυκό του κουταλιού, να και μια συνταγή για τα Μανιτάρια τουρσί. Την πήραμε αρχικά από το http://kitchen-world.blogspot.com και την φέραμε λίγο στα δικά μας μέτρα. Δεν είναι καθόλου δύσκολη και θα γευτείτε αλλιώς τα μανιτάρια που τόσο αγαπάτε!
Υλικά:
1 Κιλό μανιτάρια Σιγριανά (πλευρώτους), ή όποια άλλα άγρια μανιτάρια έχετε
Μισό λίτρο άσπρο ξύδι
100 Γρ ζάχαρη
2 Κουταλιές σούπας αλάτι
1 Κουταλιά σούπας μαύρο πιπέρι ολόκληρο
3 Σκελίδες σκόρδο λιωμένο (πατάμε γερά τη σκελίδα για να σπάσει, χωρίς να διαλυθεί εντελώς)
3 Φύλλα δάφνης
4 Τεχ δενδρολίβανο
4 Τεχ θυμάρι
Εκτέλεση:
Πλένουμε και καθαρίζουμε καλά τα μανιτάρια. Τα πολύ μεγάλα τα κόβουμε σε μικρότερα κομμάτια αν θέλουμε.
Σε μια μεγάλη κατσαρόλα (που θα χωρέσει και τα μανιτάρια μας) βράζουμε το ξύδι μαζί με την ζάχαρη, το αλάτι, το πιπέρι, το σκόρδο, την δάφνη για 2 λεπτά.
Κατόπιν προσθέτουμε μέσα τα μανιτάρια και τα βότανα και βράζουμε για 6 λεπτά επιπλέον (από τη στιγμή που θα ξαναρχίσουν να βράζουν, γιατί όταν προσθέσουμε τα μανιτάρια θα σταματήσει προσωρινά η βράση). Δεν χρειάζεται να βάλουμε σχεδόν καθόλου νερό, γιατί θα βγάλουν τα μανιτάρια το δικό τους. Μην χρησιμοποιήσετε πολύ δυνατή φωτιά.
Μετά το βγάζουμε απο την φωτιά και το αφήνουμε να κρυώσει και το τοποθετούμε σε βάζο και το σφραγίζουμε πολύ καλά.
Το βάζουμε σε δροσερό μέρος ή, ακόμα καλύτερα στο ψυγείο, για 2 εβδομάδες τουλάχιστον πριν το χρησιμοποιήσουμε.
Καλή επιτυχία!
Συμβουλή: μπορείτε να αφεραίσετε λίγο ξύδι και να προσθέσετε λευκό κρασί
Επίσης, μπορείτε να τα διατηρήσετε καλύπτοντας με ελαιόλαδο την επιφάνεια του βάζου στο οποίο τοποθετήσατε τα μανιτάρια.
Αν θέλετε, χρησιμοποιήστε άσπρο πιπέρι και γαρύφαλα αντί για μαύρο πιπέρι - ή όποιο μυρωδικό προτιμάτε εσείς.
Υλικά:
1 Κιλό μανιτάρια Σιγριανά (πλευρώτους), ή όποια άλλα άγρια μανιτάρια έχετε
Μισό λίτρο άσπρο ξύδι
100 Γρ ζάχαρη
2 Κουταλιές σούπας αλάτι
1 Κουταλιά σούπας μαύρο πιπέρι ολόκληρο
3 Σκελίδες σκόρδο λιωμένο (πατάμε γερά τη σκελίδα για να σπάσει, χωρίς να διαλυθεί εντελώς)
3 Φύλλα δάφνης
4 Τεχ δενδρολίβανο
4 Τεχ θυμάρι
Εκτέλεση:
Πλένουμε και καθαρίζουμε καλά τα μανιτάρια. Τα πολύ μεγάλα τα κόβουμε σε μικρότερα κομμάτια αν θέλουμε.
Σε μια μεγάλη κατσαρόλα (που θα χωρέσει και τα μανιτάρια μας) βράζουμε το ξύδι μαζί με την ζάχαρη, το αλάτι, το πιπέρι, το σκόρδο, την δάφνη για 2 λεπτά.
Κατόπιν προσθέτουμε μέσα τα μανιτάρια και τα βότανα και βράζουμε για 6 λεπτά επιπλέον (από τη στιγμή που θα ξαναρχίσουν να βράζουν, γιατί όταν προσθέσουμε τα μανιτάρια θα σταματήσει προσωρινά η βράση). Δεν χρειάζεται να βάλουμε σχεδόν καθόλου νερό, γιατί θα βγάλουν τα μανιτάρια το δικό τους. Μην χρησιμοποιήσετε πολύ δυνατή φωτιά.
Μετά το βγάζουμε απο την φωτιά και το αφήνουμε να κρυώσει και το τοποθετούμε σε βάζο και το σφραγίζουμε πολύ καλά.
Το βάζουμε σε δροσερό μέρος ή, ακόμα καλύτερα στο ψυγείο, για 2 εβδομάδες τουλάχιστον πριν το χρησιμοποιήσουμε.
Καλή επιτυχία!
Συμβουλή: μπορείτε να αφεραίσετε λίγο ξύδι και να προσθέσετε λευκό κρασί
Επίσης, μπορείτε να τα διατηρήσετε καλύπτοντας με ελαιόλαδο την επιφάνεια του βάζου στο οποίο τοποθετήσατε τα μανιτάρια.
Αν θέλετε, χρησιμοποιήστε άσπρο πιπέρι και γαρύφαλα αντί για μαύρο πιπέρι - ή όποιο μυρωδικό προτιμάτε εσείς.
Μια εικόνα Χίλιες Λέξεις Μια εικόνα Χίλιες Λέξεις Μια εικόνα Χίλιες Λέξεις Μια εικόνα Χίλιες Λέξεις
Άλλο ένα “αξιοθέατο” που “κοσμεί” τον περιβάλλοντα χώρο του Κάστρου: το κουφάρι μιας βάρκας που κάποτε έπλεε στα γαλανά νερά του Σιγρίου!
Βέβαια, η βάρκα αυτή έχει να δει θάλασσα πολλά χρόνια, γι’ αυτό και βρίσκεται σ’ αυτό το χάλι! Ιδιοκτήτης να φροντίσει για τα στερνά της δεν φαίνεται να υπάρχει, οπότε μάλλον θα πρέπει άλλος να το αναλάβει!
Αυτός είναι ο “δρόμος” που καθημερινά περπατούν τα παιδιά του Δημοτικού Σχολείου και του Νηπιαγωγείου Σιγρίου, οι γονείς τους και οι δασκάλες. Ένας κακοτράχαλος “δρόμος” που στοιχηματίζεις, όχι αν αλλά πότε θα στραμπουλήξεις το ποδάρι σου...
Προσοχή ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ! Το χάλασμα αυτό, το παλιό εμπορικό του Χατζάκη, “στο μάτι” της αγοράς, στέκει όπως μπορεί χρόνια τώρα. Μόνο που ο χρόνος είναι σκληρός για όλους - και για τα κτήρια! Έτσι, η αψίδα στην πρώτη του πόρτα κουνιέται και περιμένει τη στιγμή να πέσει, με κίνδυνο κάποιον περαστικό να τραυματίσει, αφού μιλάμε για τον κεντρικό δρόμο του χωριού... Επιπλέον, το οικόπεδο αποτελεί χώρο απόρριψης των σκουπιδιών, περαστικών και μη...
Μια ψαριά αλλιώτικη από τις άλλες “ψάρεψε” ο Κασκαβάλας λίγο έξω από το λιμάνι του Σιγρίου: όλα τα άχρηστα βαρέλια, σκοινιά, σύρματα κλπ που δεν χρειάζονται σκάφη που ελλιμενίζονται στο λιμάνι του Σιγρίου, με το που φεύγουν τα σαβουρντάνε όπου βρουν! Μόνο που κάποια μέρα κάποιος θα πιαστεί και θα πληρώσει όλα τα σπασμένα!
Βέβαια, η βάρκα αυτή έχει να δει θάλασσα πολλά χρόνια, γι’ αυτό και βρίσκεται σ’ αυτό το χάλι! Ιδιοκτήτης να φροντίσει για τα στερνά της δεν φαίνεται να υπάρχει, οπότε μάλλον θα πρέπει άλλος να το αναλάβει!
Αυτός είναι ο “δρόμος” που καθημερινά περπατούν τα παιδιά του Δημοτικού Σχολείου και του Νηπιαγωγείου Σιγρίου, οι γονείς τους και οι δασκάλες. Ένας κακοτράχαλος “δρόμος” που στοιχηματίζεις, όχι αν αλλά πότε θα στραμπουλήξεις το ποδάρι σου...
Προσοχή ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ! Το χάλασμα αυτό, το παλιό εμπορικό του Χατζάκη, “στο μάτι” της αγοράς, στέκει όπως μπορεί χρόνια τώρα. Μόνο που ο χρόνος είναι σκληρός για όλους - και για τα κτήρια! Έτσι, η αψίδα στην πρώτη του πόρτα κουνιέται και περιμένει τη στιγμή να πέσει, με κίνδυνο κάποιον περαστικό να τραυματίσει, αφού μιλάμε για τον κεντρικό δρόμο του χωριού... Επιπλέον, το οικόπεδο αποτελεί χώρο απόρριψης των σκουπιδιών, περαστικών και μη...
Μια ψαριά αλλιώτικη από τις άλλες “ψάρεψε” ο Κασκαβάλας λίγο έξω από το λιμάνι του Σιγρίου: όλα τα άχρηστα βαρέλια, σκοινιά, σύρματα κλπ που δεν χρειάζονται σκάφη που ελλιμενίζονται στο λιμάνι του Σιγρίου, με το που φεύγουν τα σαβουρντάνε όπου βρουν! Μόνο που κάποια μέρα κάποιος θα πιαστεί και θα πληρώσει όλα τα σπασμένα!
Στο παλιό νταμάρι, εκεί που ήταν να γίνει γήπεδο ποδοσφαίρου (και, δυστυχώς, μάλλον δεν θα γίνει ποτέ...), σήμερα έχει γίνει μια καινούρια χωματερή!
Kάποτε, στον χώρο αυτό, γινόταν οι προπονήσεις του Αθλητικού Μορφωτικού Ομίλου Σιγρίου, της ποδοσφαιρικής ομάδας του χωριού μας. Σήμερα, η ομάδα δεν υπάρχει και δεν συμμετέχει στα τοπικά πρωταθλήματα, ο δε “προπονητικός χώρος” έχει τώρα γίνει χωματερή!
Το παλιό νταμάρι είχε ενταχθεί στο περιβόητο πρόγραμμα του Δήμου για τη δημιουργία αθλητικών χώρων σε όλα τα δημοτικά διαμερίσματα, με την προοπτική να φτιαχτεί εκεί το Δημοτικό Στάδιο Σιγρίου. Το πρόγραμμα αυτό ναυάγησε “μετά πολλών επαίνων” και εκεί που θα φτιαχνόταν το Στάδιο, σιγά-σιγά φτιάχτηκε μια καινούρια χωματερή! Στην αλάνα που κάποτε προπονούνταν οι νέοι του Σιγρίου, σήμερα έχουν ριχτεί όλα τα κλαδιά από τα κλαδέματα που έκανε ο Δήμος (!!!), έχουν ριχτεί μπάζα και κάποιες παλιές ηλεκτρικές συσκευές καθώς και άλλα σκουπίδια.
Επειδή το νταμάρι μπορεί (και πρέπει) να ξαναγίνει χώρος άθλησης, καλό είναι να σταματήσει να είναι χωματερή και τα μπάζα να μαζευτούν αμέσως!
Το παλιό νταμάρι είχε ενταχθεί στο περιβόητο πρόγραμμα του Δήμου για τη δημιουργία αθλητικών χώρων σε όλα τα δημοτικά διαμερίσματα, με την προοπτική να φτιαχτεί εκεί το Δημοτικό Στάδιο Σιγρίου. Το πρόγραμμα αυτό ναυάγησε “μετά πολλών επαίνων” και εκεί που θα φτιαχνόταν το Στάδιο, σιγά-σιγά φτιάχτηκε μια καινούρια χωματερή! Στην αλάνα που κάποτε προπονούνταν οι νέοι του Σιγρίου, σήμερα έχουν ριχτεί όλα τα κλαδιά από τα κλαδέματα που έκανε ο Δήμος (!!!), έχουν ριχτεί μπάζα και κάποιες παλιές ηλεκτρικές συσκευές καθώς και άλλα σκουπίδια.
Επειδή το νταμάρι μπορεί (και πρέπει) να ξαναγίνει χώρος άθλησης, καλό είναι να σταματήσει να είναι χωματερή και τα μπάζα να μαζευτούν αμέσως!
Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2009
Γλυκό κουταλιού μανιτάρι
Eπειδή πολλές φίλες ρωτούν, να η συνταγή - απλή και γρήγορη:
Υλικά:
1 κιλό μανιτάρια αφτίτσια σιγριανά (πλευρώτους),
1 κιλό ζάχαρη,
1 λίτρο νερό,
χυμός 1 λεμονιού και
1 δόση βανίλια
(όλα από ένα)
Εκτέλεση:
Πλένουμε καλά τα μανιτάρια, αφήνουμε τα μικρά ολόκληρα και κόβουμε στη μέση τα μεγαλύτερα.
Σε μια κατσαρόλα βάζουμε το νερό και τη ζάχαρη, τα βάζουμε στη φωτιά για λίγο, να λιώσει η ζάχαρη και προσθέτουμε τα μανιτάρια.
Τα βράζουμε για 45 λεπτά, προσέχοντας να μη φουσκώσουν και βγάζουμε τον λίγο αφρό που θα σχηματιστεί στην επιφάνεια.
Λίγο πριν τα σβήσουμε, προσθέτουμε το χυμό του λεμονιού και τη βανίλια για ελαφριά μυρωδιά.
Τα αφήνουμε να ξεκουραστούν μια νύχτα και τα ξαναβράζουμε για 5 έως 15 λεπτά, προσέχοντας να δέσει το συρόπι.
Αφήνουμε να κρυώσουν και τα βάζουμε σε βάζο το οποίο τοποθετούμε στο ψυγείο.
Τα σερβίρουμε όπως όλα τα γλυκά κουταλιού ή συνοδεύουμε παγωτό καϊμάκι...
Καλή επιτυχία!
Υλικά:
1 κιλό μανιτάρια αφτίτσια σιγριανά (πλευρώτους),
1 κιλό ζάχαρη,
1 λίτρο νερό,
χυμός 1 λεμονιού και
1 δόση βανίλια
(όλα από ένα)
Εκτέλεση:
Πλένουμε καλά τα μανιτάρια, αφήνουμε τα μικρά ολόκληρα και κόβουμε στη μέση τα μεγαλύτερα.
Σε μια κατσαρόλα βάζουμε το νερό και τη ζάχαρη, τα βάζουμε στη φωτιά για λίγο, να λιώσει η ζάχαρη και προσθέτουμε τα μανιτάρια.
Τα βράζουμε για 45 λεπτά, προσέχοντας να μη φουσκώσουν και βγάζουμε τον λίγο αφρό που θα σχηματιστεί στην επιφάνεια.
Λίγο πριν τα σβήσουμε, προσθέτουμε το χυμό του λεμονιού και τη βανίλια για ελαφριά μυρωδιά.
Τα αφήνουμε να ξεκουραστούν μια νύχτα και τα ξαναβράζουμε για 5 έως 15 λεπτά, προσέχοντας να δέσει το συρόπι.
Αφήνουμε να κρυώσουν και τα βάζουμε σε βάζο το οποίο τοποθετούμε στο ψυγείο.
Τα σερβίρουμε όπως όλα τα γλυκά κουταλιού ή συνοδεύουμε παγωτό καϊμάκι...
Καλή επιτυχία!
Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2009
Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2009
ΑΝΑΖΗΤΟΥΝΤΑΙ συνταγές από το σιγριανό παρελθόν
Τι είναι ο γάρος; Πώς έφτιαχναν το ψειρούκι; Πώς παστώνεται η μέλενα; Ποιά είναι τα φαγητά που έφτιαχναν οι γιαγιάδες μας, με τι γλυκά γιόρταζαν τις γιορτές τους; Έχουμε, λοιπόν, δικές μας συνταγές, σιγριανές;
Ε, επειδή ΝΑΙ, έχουμε σιγριανές συνταγές, καιρός είναι να τις μαζέψουμε και να τις δημοσιεύσουμε για να μην χαθούνε! Γράψτε όσες ξέρετε και στείλτε τες στο adon67@gmail.com ή στην εφημερίδα Σίγρι Σήμερα, Σίγρι 81103, Λέσβος, κι εμείς θα ετοιμάσουμε μια ειδική έκδοση με όλες τις σιγριανές συνταγές!
Ε, επειδή ΝΑΙ, έχουμε σιγριανές συνταγές, καιρός είναι να τις μαζέψουμε και να τις δημοσιεύσουμε για να μην χαθούνε! Γράψτε όσες ξέρετε και στείλτε τες στο adon67@gmail.com ή στην εφημερίδα Σίγρι Σήμερα, Σίγρι 81103, Λέσβος, κι εμείς θα ετοιμάσουμε μια ειδική έκδοση με όλες τις σιγριανές συνταγές!
Για τον δρόμο Καλλονή - Σίγρι και το Λιμάνι: Αισιοδοξούμε και περιμένουμε!...
E, αν δεν γίνουν τώρα, δεν θα γίνουν ποτέ!Για τα μεγάλα έργα του Σιγρίου το λέμε αυτό, για τα έργα πνοής που περιμένουμε πολλά - πολλά χρόνια τώρα και συγκεκριμένα για το ΛΙΜΑΝΙ του Σιγρίου και για τον ΔΡΟΜΟ Καλλονή - Σίγρι.
Τώρα είναι η ώρα! Όχι μόνο γιατί βαρεθήκαμε να τα περιμένουμε να... “ωριμάσουν”, αλλά γιατί υπάρχουν (επιτέλους!!) όλες οι αντικειμενικές και οι υποκειμενικές προϋποθέσεις για να πραγματοποιηθούν αυτά τα έργα!
Οπότε, αισιοδοξούμε πολύ και περιμένουμε με ανυπομονησία την έναρξη των εργασιών.
Η αισιοδοξία μας αυτή, όλων των Σιγριανών, στηρίζεται σε τρεις βασικούς λόγους:
- Τα έργα είναι αναγκαία - και με το παραπάνω,
- Οι μελέτες είναι έτοιμες (ή έχουν προχωρήσει πολύ), και
- Υφυπουργός στο αρμόδιο Υπουργείο Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων είναι ο Νίκος Σηφουνάκης.
- Για την αναγκαιότητα των έργων, δεν χρειάζεται να γράψουμε άλλα: για να αποφασιστούν αυτά τα έργα από πολιτικούς και τεχνοκράτες που μάλλον δεν πολυνοιάζονται για το Σίγρι, για να ξεκινήσουν μελέτες που κοστίζουν πολλά ευρώ για έργα που θα κοστίσουν πάααρα πολλά ευρώ, ε, αυτό σημαίνει πως τα έργα αυτά είναι αναγκαία, είναι απαραίτητα.
- Για το δεύτερο, τις μελέτες, έχουμε ήδη γράψει πως για μεν το Λιμάνι έχουν ολοκληρωθεί, για δε τον Δρόμο έχουν προχωρήσει αλλά πρέπει να ολοκληρωθούν.
- Και φτάνουμε στον τρίτο λόγο, την υπουργοποίηση του Νίκου Σηφουνάκη. Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, εκεί στηρίζουμε όλες μας τις ελπίδες. Και την κατάσταση την ξέρει, και στην πλέον κατάλληλη θέση είναι, και έργο θέλει να αφήσει, και - επιπλέον - ήταν από τα σημαντικότερα σημεία στην τελευταία του προεκλογική ομιλία στο Δημοτικό Θέατρο η κριτική του προς την προηγούμςνη Κυβέρνηση, πως δεν προχώρησε τους οδικούς άξονες και το Λιμάνι του Σιγρίου.
Οπότε, ναι, αισιοδοξούμε! Ναι, πιστεύουμε πως είναι η κατάλληλη στιγμή για να γίνουν τα έργα. Και το στοίχημα αυτό πρέπει να το κερδίσει ο Νίκος Σηφουνάκης, ο οποίος είναι ο κατάλληλος άνθρωπος στο κατάλληλο πόστο. Αλλιώς, “κλάφτα Χαράλαμπε”, που λέει και η παροιμία...
Δεν είχε ενταχθεί για το 2010 στις άγονες η γραμμή Λαύριο - Σίγρι!!
Στις 30 Οκτωβρίου αποχαιρετίσαμε το “Ταξιάρχης”, το οποίο πραγματοποίησε με εξαιρετική φερεγγυότητα το δρομολόγιο Λαύριο - Σίγρι - Άι Στράτης - Μύρινα - Καβάλα μια φορά την εβδομάδα και επιστροφή. Το δρομολόγιο, παρά τα γνωστά προβλήματα (έλλειψη ουσιαστικών υποδομών και κακή ώρα προσέγγισης), λειτούργησε και εξυπηρέτησε πολλούς επιβάτες και - ιδιαίτερα - φορτηγά. Όμως, με βάση τον προγραμματισμό που είχε γίνει στις αρχές Σεπτεμβρίου, το Σίγρι ΔΕΝ υπάρχει στις άγονες επιδοτούμενες από το Υπουργείο γραμμές, με άμεσο κίνδυνο του χρόνου να μην έρχεται καθόλου καράβι στο Σίγρι από το Λαύριο!! Για τον λόγο αυτό, είναι πολύ συγκεκριμένες οι προσδοκίες της Δυτικής Λέσβου και κυρίως του Σιγρίου από τον Νίκο Σηφουνάκη (αρμόδιο Υφυπουργό για τις άγονες γραμμές): να εντάξει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και την προσέγγιση στο λιμάνι του Σιγρίου στις άγονες γραμμές, προκειμένου να γίνει η δημοπράτησή της τους επόμενους μήνες και να κατοχυρωθεί σε κάποια από τις ναυτιλιακές εταιρίες που θα εκδηλώσουν ενδιαφέρον και να δένει το 2010 καράβι από το Λαύριο στο Σίγρι.
Στις “υψηλές προσδοκίες”, όμως, που έχουμε από τον Υφυπουργό Νίκο Σηφουνάκη, είναι ο εν καιρώ προγραμματισμός νέων ακτοπλοϊκών συνδέσεων (όπως γράφαμε στο προηγούμενο φύλλο), προς Σαμοθράκη - Αλεξανδρούπολη, προς Βόλο, προς Σύρο, προς Σαντορίνη - Κρήτη και μαζί με τις γραμμές από Λαύριο προς Λήμνο - Καβάλα και από Θεσσαλονίκη προς Χίο - Σάμο - Κάλυμνο - Κω και Ρόδο, μπορούν να καταστήσουν το λιμάνι του Σιγρίου νέο ακτοπλοϊκό κόμβο του Αιγαίου!
ΤΕΛΩΝΕΙΟ ΣΙΓΡΙΟΥ: Το φάντασμα ενός κτηρίου...
Στο λιμάνι του Σιγρίου, στο “μπον φιλέ” του χωριού, βρίσκεται το παλιό κτήριο του κατηργημένου (;) Τελωνείου Σιγρίου, που έχει εγκαταλειφθεί στο έλεος του Θεού και στο μένος των καιρθκών φαινοιμένων, εκεί, στο μάτι του βοριά που βρίσκεται. Το κτήριο, όπως είναι σήμερα, αποτελεί μεγάλο κίνδυνο για τη δημόσια υγεία, γιατί πλέον υπάρχει φόβος να πέσουν τα κεραμίδια του και η γριπίδα του, ενώ επιπλέον, στα έγκατά του έχουν βρει καταφύγιο θηλαστικά και έντομα... Αν αναλογιστούμε πως πρόκειται για ένα κτήριο που βρίσκεται στο λιμάνι, στην αγορά του Σιγρίου και δίπλα στην παιδική χαρά, μπορεί εύκολα κανείς να καταλάβει πόσο ρίσκο είναι για την δημόσια υγεία!
Πέρα απ’ αυτό, όμως, το κτήριο αυτό δεν μπορεί να χάσκει έτσι ερείπιο! Ξέρουμε πως ο Δήμος Ερεσού-Αντίσσης, στον οποίο ανήκουμε, το έχει ζητήσει επανειλημμένα (και η προηγούμενη Δημοτική Αρχή και η σημερινή) από την Κτηματική Υπηρεσία του Ελληνικού Δημοσίου (στην ιδιοκτησία του οποίου ανήκει), προκειμένου να το αξιοποιήσει (και να καθαρίσει, παράλληλα, ο τόπος!). Να το αξιοποιήσει, φτιάχνοντας την αίθουσα αναμονής στο ισόγειο και έναν χώρο “κοινής ωφελείας” στον όροφο. Συμφωνούμε όλοι!
Στην αίτηση του Δήμου, η Κτηματική απάντησε πως για να γίνει μεταβίβαση χρειάζονται απλώς ένα τοπογραφικό, μια κάτοψη και μια αιτιολογική έκθεση για την μελλοντική χρήση του χώρου. Τόσο απλά! Γι’ αυτό, ο Δήμος πρέπει να εντείνει τις προσπάθειές του και να ετοιμάσει την κάτοψη, το τοπογραφικό και την αιτιολογική έκθεση, προκειμένου να έρθει στην κυριότητά του σύντομα και όχι μετά από πενήντα χρόνια, για να το αξιοποιήσει τώρα που το χρειαζόμαστε. Εκτός κι αν το χρειάζεται στ’ αλήθεια το ελληνικό δημόσιο, που μπορεί να θέλει να ξαναλειτουργήσει το Τελωνείο Σιγρίου! Οπότε, ας βάλει μπροστά να το επισκευάσει!!!
Πέρα απ’ αυτό, όμως, το κτήριο αυτό δεν μπορεί να χάσκει έτσι ερείπιο! Ξέρουμε πως ο Δήμος Ερεσού-Αντίσσης, στον οποίο ανήκουμε, το έχει ζητήσει επανειλημμένα (και η προηγούμενη Δημοτική Αρχή και η σημερινή) από την Κτηματική Υπηρεσία του Ελληνικού Δημοσίου (στην ιδιοκτησία του οποίου ανήκει), προκειμένου να το αξιοποιήσει (και να καθαρίσει, παράλληλα, ο τόπος!). Να το αξιοποιήσει, φτιάχνοντας την αίθουσα αναμονής στο ισόγειο και έναν χώρο “κοινής ωφελείας” στον όροφο. Συμφωνούμε όλοι!
Στην αίτηση του Δήμου, η Κτηματική απάντησε πως για να γίνει μεταβίβαση χρειάζονται απλώς ένα τοπογραφικό, μια κάτοψη και μια αιτιολογική έκθεση για την μελλοντική χρήση του χώρου. Τόσο απλά! Γι’ αυτό, ο Δήμος πρέπει να εντείνει τις προσπάθειές του και να ετοιμάσει την κάτοψη, το τοπογραφικό και την αιτιολογική έκθεση, προκειμένου να έρθει στην κυριότητά του σύντομα και όχι μετά από πενήντα χρόνια, για να το αξιοποιήσει τώρα που το χρειαζόμαστε. Εκτός κι αν το χρειάζεται στ’ αλήθεια το ελληνικό δημόσιο, που μπορεί να θέλει να ξαναλειτουργήσει το Τελωνείο Σιγρίου! Οπότε, ας βάλει μπροστά να το επισκευάσει!!!
Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2009
Νέος Καποδίστριας – καινούριες συνενώσεις: Από το Σίγρι ως τη Συκαμιά…
Βγήκε πάλι από το χρονοντούλαπο της Ιστορίας ο «Καποδίστριας» κι έρχεται ορεξάτος να μας ξανασυνενώσει! Φαίνεται πως οι αρμόδιοι Υπουργοί, όσο κι αν αλλάζει ονόματα ο Υπουργείο, ορέγονται δια των συνενώσεων να αφήσουν το όνομά τους στην Ιστορία. Γι’ αυτό και η Ιστορία γέμισε ονόματα και ημερομηνίες, και δυσκολεύει τους μαθητές στις εξετάσεις και τα διαγωνίσματα…
Ωστόσο, η υπόθεση αυτή είναι σοβαρή και ως τέτοια πρέπει να την αντιμετωπίσουμε – όσο κι αν οι λόγω θέσης δήμαρχοι, νομάρχες και σύμβουλοι την αντιμετωπίζουν με την ίδια σοβαρότητα που αντιμετωπίζουν την ανακύκλωση… Οι συνενώσεις, λοιπόν, είναι πάλι μπροστά στην πόρτα μας, να μας απειλούν με μιαν ακόμη «νέα τάξη πραγμάτων» στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στη Νομαρχιακή, αλλά και στις Περιφέρειες: Οι υφιστάμενοι Καποδιστριακοί Δήμοι θα συνενωθούν εκ νέου μεταξύ τους σε μεγαλύτερους, πιθανόν οι Νομαρχίες να ενσωματωθούν στις Περιφέρειες που θα λειτουργήσουν ως μεγάλες Νομαρχίες και οι σημερινές Νομαρχίες να λειτουργούν ως Αντινομαρχίες.
Μ’ άλλα λόγια, θα κατεβούμε μερικά ακόμα σκαλιά στην κλίμακα της Αποκέντρωσης, στην οποία ήδη βρισκόμαστε χαμηλά. Τα κέντρα εξουσίας απομακρύνονται ακόμη περισσότερο και γίνονται όλο και λιγότερα. Όλο και περισσότεροι πολίτες θα έχουν να συναλλάσσονται με όλο και λιγότερα διοικητικά μέγαρα, όλο και πιο πολλές και ποικίλες φωνές θα έχουν να διεκδικούν από πολυάσχολους επικεφαλής, οι οποίοι ελάχιστη σχέση θα έχουν με το αντικείμενο, με τους διοικούμενους, με τα προβλήματά τους, με τον τόπο τους – αν δεν έχουν μάλιστα αντικρουόμενα συμφέροντα. Γιατί, υπάρχει κι αυτό, όχι πλέον ως πιθανότητα, αλλά ως δεδομένο, εκλεγείς Δήμαρχος από ένα χωριό να κατηγορείται από το άλλο χωριό του δήμου του ότι εξυπηρετεί τα συμφέροντα της ιδιαίτερής του πατρίδας (και οι αιτιάσεις να είναι αληθινές!!!).
Αδυναμία διοίκησης
Οι Δήμαρχοι που θα προκύψουν θα έχουν να διοικήσουν χωριά στα οποία θα είναι πάντα τουρίστες. Δεν θα τα επισκεφτούν στη διάρκεια της τετραετίας περισσότερες από τέσσερις – πέντε φορές, δεν θα ξέρουν κατά πού πέφτει το έργο που πρόκειται να κατασκευάσουν! Δεν θα ξέρουν αν υπάρχουν προβλήματα και, βέβαια, δεν μπορούμε να μιλήσουμε για πρόληψη παρά αντιμετώπιση των προβλημάτων – ούτε στα πιο αισιόδοξα όνειρα… Κάτι τέτοιο συμβαίνει ήδη στους ονομαζόμενους μεγάλους Δήμους, όπου οι Δήμαρχοι κάνουν συχνότερα εθιμοτυπικές επισκέψεις σε τοπικές πανηγύρεις, γάμους και λοιπές κοινωνικές εκδηλώσεις, στο περιθώριο των οποίων όποιος προλάβει (συνήθως «οι της παρατάξεως») προσεγγίζει την εξουσία για να εκθέσει ένα μικρό ή μεγάλο πρόβλημα για το οποίο δίνεται μια θολή υπόσχεση επίλυσης. Σε Δήμους με πολλά Δημοτικά Διαμερίσματα οι επισκέψεις εργασίας των επικεφαλής των Δήμων σε καθένα από αυτά δεν ξεπερνούν τη μια το δίμηνο – κι όποιος Δήμαρχος μπορεί, ας το διαψεύσει!
Φανταστείτε τώρα, έναν Δήμο ο οποίος, όπως προγραμματίζεται και διαφημίζεται, θα περιλαμβάνει από το Σίγρι ως τη Συκαμιά, δηλαδή τους σημερινούς Δήμους Ερεσού-Αντίσσης, Καλλονής, Πέτρας και Μηθύμνης. Αυτός, θα έχει συνολικά 7+9+5+4=25 δημοτικά διαμερίσματα (πρώην Κοινότητες και Δήμοι) και περισσότερους από 20 οικισμούς όπως η Τζίθρα, ο Γαβαθάς, η Λυγερή, το Πεδινό κι ο Κάμπος, ο Βαφειός, το Πετρί, η Σκάλα Ερεσού και τα Ψήνια, τα Αριανά και τα Παπιανά, το Ρεύμα, το Ταβάρι, ο Χρούσος κι ο Ποδαράς, η Άναξος, η Σκάλα Συκαμιάς, η Αποθήκα και τα Λεύκα, η Τζιχράντα, το Καλό Λιμάνι κλπ, κλπ, το καθένα με τα δικά του προβλήματα και τις δικές του προτεραιότητες που κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει. Άρα, με τους καλύτερους υπολογισμούς, αυτός ο Δήμαρχος πρέπει να έχει όχι απλώς σιδερένια παπούτσια, αλλά ελικόπτερο για να μπορέσει και μόνο να δει την επικράτειά του, και μνήμη πολλών gigabytes για να θυμάται το τι, το πώς, το γιατί, το πότε και το για ποιους όσων πρέπει να κάνει. Μ’ άλλα λόγια, μάλλον χρειαζόμαστε τον Γιούρι Γκέλερ για δήμαρχο – έναν δήμαρχο που να μπορεί να κάνει θαύματα!!! Αν και κανείς δεν μπορεί να διαβεβαιώσει πως το πρόβλημα της αποχέτευσης του τάδε δημότη θα επιλυθεί σύντομα και όχι μετά από δύο μήνες. Γιατί τέτοια προβλήματα δεν λύνονται με θαύματα, αλλά με έναν άνθρωπο που ξέρει.
Υποβαθμισμένα Τοπικά Συμβούλια
Σήμερα, τα Τοπικά Συμβούλια θεσμικά είναι υποβαθμισμένα και ουσιαστικά έχουν μηδενιστεί. Τα περισσότερα δεν συνεδριάζουν ποτέ. Μόνο οι Πρόεδροι των Τοπικών Συμβουλίων έχουν ελάχιστες αρμοδιότητες, αλλά δεν μπορούν να υπογράψουν παρά… το γνήσιον της υπογραφής(!) και όλα επαφίονται στον πατριωτισμό των εμπλεκομένων και την καλή σχέση του Προέδρου του Τοπικού Συμβουλίου εκάστου Δημοτικού Διαμερίσματος με τον Δήμαρχο. Αν αυτή η σχέση είναι αρμονική, υπάρχουν σημαντικές ελπίδες. Αν οι σχέσεις είναι διαταραγμένες (λόγω του ότι ο Πρόεδρος κατέβηκε με τον αντίπαλο συνδυασμό, π.χ.), τότε τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα: ο δίαυλος απ’ το χωριό ως το δημαρχιακό μέγαρο είναι φραγμένος!
Σκεφτείτε, λοιπόν, τώρα, τι θα γίνει αν από τα τέσσερα ή τα εφτά δημοτικά διαμερίσματα φτάσουμε στα εικοσιπέντε! «Φούρνος να μην καπνίσει!» και η έκφραση του Χάους θα μπορούσε να αποδώσει ικανοποιητικά την πραγματικότητα που έρχεται.
Ο άγνωστος Δήμαρχος
Από την άλλη, ξέρουμε όλοι μας τους χωριανούς μας. Μπορούμε να εκφέρουμε σχεδόν ασφαλή άποψη αν ο τάδε ή ο δείνα είναι ικανός να μας εκπροσωπήσει, αν μπορεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που έχει ο τόπος κι αν έχει όραμα και διάθεση να πάει τον τόπο ένα βήμα πιο μπροστά.
Πώς, όμως ένας Σιγριανός να γνωρίζει ότι ο κύριος Χι, και ο κύριος Ψι και ο κύριος Ωμέγα, υποψήφιοι για το δημαρχιακό αξίωμα είναι ικανοί για τα παραπάνω; Ο κύριος Χι είναι από τα Παράκοιλα, ας πούμε, ο κύριος Ψι από την Φίλια και ο κύριος Ωμέγα από τον Λεπέτυμνο. Ο υπογράφων δεν γνωρίζει κανέναν από τον Λεπέτυμνο! Κι από τα υπόλοιπα χωριά του υπό σύστασιν δήμου, όσο απομακρυνόμαστε από την ιδιαίτερη πατρίδα, τόσο οι γνωριμίες ελαττώνονται για να εκμηδενιστούν π.χ. στο Υψηλομέτωπο.
Με ποια κριτήρια, λοιπόν, θα επιλέξει ο δημότης τον Δήμαρχό του; Θα του αρκέσουν οι καλές συστάσεις του κόμματος που ψηφίζει; Θα τον πείσει ο υποψήφιος για το Τοπικό Συμβούλιο (που κι αυτός ο καημένος, πού να ξέρει τον κο Χι και Ψι και Ωμέγα;); Θα τον πείσει μήπως το πρόγραμμα του συνδυασμού; Ή θα επιλέξουμε αυτόν που έρχεται και τρώει στο δίπλα εστιατόριο του χωριού μας;
Τα ερωτήματα δεν είναι εξωπραγματικά. Ας πούμε πως υποψήφιοι για τον υπερδήμο στον οποίο αναφερόμαστε είναι και οι τρεις σημερινοί Δήμαρχοι – Πέτρας, Καλλονής και Μηθυμναίων –, κύριοι Αλατζάς, Καραντώνης και Φαναραδέλλης. Αν ρωτήσετε το σύνολο των Σιγριανών, δεν τους ξέρουν ούτε κατ’ όνομα πλην ελαχίστων που διαβάζουν τις τοπικές εφημερίδες. Και ουσιαστικά δεν τους γνωρίζει κανένας! Μα κανένας! Πώς, λοιπόν, να τους ψηφίσει; Και γιατί;
Πριν η νέα Κυβέρνηση προχωρήσει στις θρυλούμενες νέες συνενώσεις, πρέπει να λάβει σοβαρά υπ’ όψιν αυτές τις δυσκολίες και πολλές άλλες που δεν καταγράφονται εδώ. Πρέπει να συνειδητοποιήσουν οι αρμόδιοι στο Υπουργείο Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης ότι, περισσότερο από ποτέ, χρειάζεται να ενισχυθεί η ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗ και να μην προχωρήσουν σε μια περαιτέρω συγκέντρωση εξουσιών. Γιατί τα χωριά θα πάνε ένα ακόμη βήμα πίσω. Κι ίσως αυτό το βήμα προς τα πίσω να είναι καταδικαστικό.
Ωστόσο, η υπόθεση αυτή είναι σοβαρή και ως τέτοια πρέπει να την αντιμετωπίσουμε – όσο κι αν οι λόγω θέσης δήμαρχοι, νομάρχες και σύμβουλοι την αντιμετωπίζουν με την ίδια σοβαρότητα που αντιμετωπίζουν την ανακύκλωση… Οι συνενώσεις, λοιπόν, είναι πάλι μπροστά στην πόρτα μας, να μας απειλούν με μιαν ακόμη «νέα τάξη πραγμάτων» στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στη Νομαρχιακή, αλλά και στις Περιφέρειες: Οι υφιστάμενοι Καποδιστριακοί Δήμοι θα συνενωθούν εκ νέου μεταξύ τους σε μεγαλύτερους, πιθανόν οι Νομαρχίες να ενσωματωθούν στις Περιφέρειες που θα λειτουργήσουν ως μεγάλες Νομαρχίες και οι σημερινές Νομαρχίες να λειτουργούν ως Αντινομαρχίες.
Μ’ άλλα λόγια, θα κατεβούμε μερικά ακόμα σκαλιά στην κλίμακα της Αποκέντρωσης, στην οποία ήδη βρισκόμαστε χαμηλά. Τα κέντρα εξουσίας απομακρύνονται ακόμη περισσότερο και γίνονται όλο και λιγότερα. Όλο και περισσότεροι πολίτες θα έχουν να συναλλάσσονται με όλο και λιγότερα διοικητικά μέγαρα, όλο και πιο πολλές και ποικίλες φωνές θα έχουν να διεκδικούν από πολυάσχολους επικεφαλής, οι οποίοι ελάχιστη σχέση θα έχουν με το αντικείμενο, με τους διοικούμενους, με τα προβλήματά τους, με τον τόπο τους – αν δεν έχουν μάλιστα αντικρουόμενα συμφέροντα. Γιατί, υπάρχει κι αυτό, όχι πλέον ως πιθανότητα, αλλά ως δεδομένο, εκλεγείς Δήμαρχος από ένα χωριό να κατηγορείται από το άλλο χωριό του δήμου του ότι εξυπηρετεί τα συμφέροντα της ιδιαίτερής του πατρίδας (και οι αιτιάσεις να είναι αληθινές!!!).
Αδυναμία διοίκησης
Οι Δήμαρχοι που θα προκύψουν θα έχουν να διοικήσουν χωριά στα οποία θα είναι πάντα τουρίστες. Δεν θα τα επισκεφτούν στη διάρκεια της τετραετίας περισσότερες από τέσσερις – πέντε φορές, δεν θα ξέρουν κατά πού πέφτει το έργο που πρόκειται να κατασκευάσουν! Δεν θα ξέρουν αν υπάρχουν προβλήματα και, βέβαια, δεν μπορούμε να μιλήσουμε για πρόληψη παρά αντιμετώπιση των προβλημάτων – ούτε στα πιο αισιόδοξα όνειρα… Κάτι τέτοιο συμβαίνει ήδη στους ονομαζόμενους μεγάλους Δήμους, όπου οι Δήμαρχοι κάνουν συχνότερα εθιμοτυπικές επισκέψεις σε τοπικές πανηγύρεις, γάμους και λοιπές κοινωνικές εκδηλώσεις, στο περιθώριο των οποίων όποιος προλάβει (συνήθως «οι της παρατάξεως») προσεγγίζει την εξουσία για να εκθέσει ένα μικρό ή μεγάλο πρόβλημα για το οποίο δίνεται μια θολή υπόσχεση επίλυσης. Σε Δήμους με πολλά Δημοτικά Διαμερίσματα οι επισκέψεις εργασίας των επικεφαλής των Δήμων σε καθένα από αυτά δεν ξεπερνούν τη μια το δίμηνο – κι όποιος Δήμαρχος μπορεί, ας το διαψεύσει!
Φανταστείτε τώρα, έναν Δήμο ο οποίος, όπως προγραμματίζεται και διαφημίζεται, θα περιλαμβάνει από το Σίγρι ως τη Συκαμιά, δηλαδή τους σημερινούς Δήμους Ερεσού-Αντίσσης, Καλλονής, Πέτρας και Μηθύμνης. Αυτός, θα έχει συνολικά 7+9+5+4=25 δημοτικά διαμερίσματα (πρώην Κοινότητες και Δήμοι) και περισσότερους από 20 οικισμούς όπως η Τζίθρα, ο Γαβαθάς, η Λυγερή, το Πεδινό κι ο Κάμπος, ο Βαφειός, το Πετρί, η Σκάλα Ερεσού και τα Ψήνια, τα Αριανά και τα Παπιανά, το Ρεύμα, το Ταβάρι, ο Χρούσος κι ο Ποδαράς, η Άναξος, η Σκάλα Συκαμιάς, η Αποθήκα και τα Λεύκα, η Τζιχράντα, το Καλό Λιμάνι κλπ, κλπ, το καθένα με τα δικά του προβλήματα και τις δικές του προτεραιότητες που κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει. Άρα, με τους καλύτερους υπολογισμούς, αυτός ο Δήμαρχος πρέπει να έχει όχι απλώς σιδερένια παπούτσια, αλλά ελικόπτερο για να μπορέσει και μόνο να δει την επικράτειά του, και μνήμη πολλών gigabytes για να θυμάται το τι, το πώς, το γιατί, το πότε και το για ποιους όσων πρέπει να κάνει. Μ’ άλλα λόγια, μάλλον χρειαζόμαστε τον Γιούρι Γκέλερ για δήμαρχο – έναν δήμαρχο που να μπορεί να κάνει θαύματα!!! Αν και κανείς δεν μπορεί να διαβεβαιώσει πως το πρόβλημα της αποχέτευσης του τάδε δημότη θα επιλυθεί σύντομα και όχι μετά από δύο μήνες. Γιατί τέτοια προβλήματα δεν λύνονται με θαύματα, αλλά με έναν άνθρωπο που ξέρει.
Υποβαθμισμένα Τοπικά Συμβούλια
Σήμερα, τα Τοπικά Συμβούλια θεσμικά είναι υποβαθμισμένα και ουσιαστικά έχουν μηδενιστεί. Τα περισσότερα δεν συνεδριάζουν ποτέ. Μόνο οι Πρόεδροι των Τοπικών Συμβουλίων έχουν ελάχιστες αρμοδιότητες, αλλά δεν μπορούν να υπογράψουν παρά… το γνήσιον της υπογραφής(!) και όλα επαφίονται στον πατριωτισμό των εμπλεκομένων και την καλή σχέση του Προέδρου του Τοπικού Συμβουλίου εκάστου Δημοτικού Διαμερίσματος με τον Δήμαρχο. Αν αυτή η σχέση είναι αρμονική, υπάρχουν σημαντικές ελπίδες. Αν οι σχέσεις είναι διαταραγμένες (λόγω του ότι ο Πρόεδρος κατέβηκε με τον αντίπαλο συνδυασμό, π.χ.), τότε τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα: ο δίαυλος απ’ το χωριό ως το δημαρχιακό μέγαρο είναι φραγμένος!
Σκεφτείτε, λοιπόν, τώρα, τι θα γίνει αν από τα τέσσερα ή τα εφτά δημοτικά διαμερίσματα φτάσουμε στα εικοσιπέντε! «Φούρνος να μην καπνίσει!» και η έκφραση του Χάους θα μπορούσε να αποδώσει ικανοποιητικά την πραγματικότητα που έρχεται.
Ο άγνωστος Δήμαρχος
Από την άλλη, ξέρουμε όλοι μας τους χωριανούς μας. Μπορούμε να εκφέρουμε σχεδόν ασφαλή άποψη αν ο τάδε ή ο δείνα είναι ικανός να μας εκπροσωπήσει, αν μπορεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που έχει ο τόπος κι αν έχει όραμα και διάθεση να πάει τον τόπο ένα βήμα πιο μπροστά.
Πώς, όμως ένας Σιγριανός να γνωρίζει ότι ο κύριος Χι, και ο κύριος Ψι και ο κύριος Ωμέγα, υποψήφιοι για το δημαρχιακό αξίωμα είναι ικανοί για τα παραπάνω; Ο κύριος Χι είναι από τα Παράκοιλα, ας πούμε, ο κύριος Ψι από την Φίλια και ο κύριος Ωμέγα από τον Λεπέτυμνο. Ο υπογράφων δεν γνωρίζει κανέναν από τον Λεπέτυμνο! Κι από τα υπόλοιπα χωριά του υπό σύστασιν δήμου, όσο απομακρυνόμαστε από την ιδιαίτερη πατρίδα, τόσο οι γνωριμίες ελαττώνονται για να εκμηδενιστούν π.χ. στο Υψηλομέτωπο.
Με ποια κριτήρια, λοιπόν, θα επιλέξει ο δημότης τον Δήμαρχό του; Θα του αρκέσουν οι καλές συστάσεις του κόμματος που ψηφίζει; Θα τον πείσει ο υποψήφιος για το Τοπικό Συμβούλιο (που κι αυτός ο καημένος, πού να ξέρει τον κο Χι και Ψι και Ωμέγα;); Θα τον πείσει μήπως το πρόγραμμα του συνδυασμού; Ή θα επιλέξουμε αυτόν που έρχεται και τρώει στο δίπλα εστιατόριο του χωριού μας;
Τα ερωτήματα δεν είναι εξωπραγματικά. Ας πούμε πως υποψήφιοι για τον υπερδήμο στον οποίο αναφερόμαστε είναι και οι τρεις σημερινοί Δήμαρχοι – Πέτρας, Καλλονής και Μηθυμναίων –, κύριοι Αλατζάς, Καραντώνης και Φαναραδέλλης. Αν ρωτήσετε το σύνολο των Σιγριανών, δεν τους ξέρουν ούτε κατ’ όνομα πλην ελαχίστων που διαβάζουν τις τοπικές εφημερίδες. Και ουσιαστικά δεν τους γνωρίζει κανένας! Μα κανένας! Πώς, λοιπόν, να τους ψηφίσει; Και γιατί;
Πριν η νέα Κυβέρνηση προχωρήσει στις θρυλούμενες νέες συνενώσεις, πρέπει να λάβει σοβαρά υπ’ όψιν αυτές τις δυσκολίες και πολλές άλλες που δεν καταγράφονται εδώ. Πρέπει να συνειδητοποιήσουν οι αρμόδιοι στο Υπουργείο Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης ότι, περισσότερο από ποτέ, χρειάζεται να ενισχυθεί η ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗ και να μην προχωρήσουν σε μια περαιτέρω συγκέντρωση εξουσιών. Γιατί τα χωριά θα πάνε ένα ακόμη βήμα πίσω. Κι ίσως αυτό το βήμα προς τα πίσω να είναι καταδικαστικό.
Αντώνης Γ.Χ. Χιώτης
Δημότης Σιγρίου
Δημότης Σιγρίου
Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2009
Η εφημερίδα "Σίγρι Σήμερα", αριθμός φύλλου 25
Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2009
Ψάχνοντας στο κουτί με τις παλιές φωτογραφίες,,,
Όπως ίσως γνωρίζετε, γίνεται μια προσπάθεια να μαζευτούν φωτογραφίες παλιές του Σιγρίου και των ανθρώπων του, προκειμένου να καταγραφούν ηλεκτρονικά και να διασωθούν αρχικά, με την προοπτική να φτιαχτούν φωτογραφικά άλμπουμ για το Παλιό ΣΙΓΡΙ, ξεκινώντας από το Δημοτικό Σχολείο Σιγρίου, από την ίδρυσή του. Επίσης, γίνεται προσπάθεια να αναγνωριστούν τα πρόσωπα που είναι πάνω σε πολυπληθείς φωτογραφίες και να προσδιοριστεί το έτος και το ακριβές σημείο που τραβήχτηκε η φωτογραφία. Αν, λοιπόν, έχετε φωτογραφίες παλιές, μπορείτε να τις στείλετε:
1Με κούριερ πληρωμένο από τον παραλήπτη) στον Αντώνη Χιώτη, Σίγρι Λέσβος (τηλ. 2253054392 και 6974931539) και θα σας επιστραφούν σε μία εβδομάδα.
2Με e-mail (αφού τις σκανάρετε) στο adon67@gmail.com
Όσο πιο πολλές φωτογραφίες μαζευτούν, τόσο πιο αντιπροσωπευτικά θα είναι ταάλμπουμ. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται:
1. Το Σίγρι και το τοπίο του. Πανοραμικές φωτογραφίες, γειτονιές, σπίτια κλπ.
2. Σχολικές φωτογραφίες
3. Παρέες, γλέντια, πανηγύρια
4. Άλλες εκδηλώσεις κλπ
Βοηθήστε κι εσείς, να γίνει το κοινό μας παρελθόν κτήμα όλων - και των νεώτερων!
Σχολικόν έτος 1952 - 53. Πιθανώς να είναι μετά από τις “Γυμναστικές Επιδείξεις” που γινόταν στο τέλος της χρονιάς, γι’ αυτό και τα παιδιά των μεγαλύτερων τάξεων φορούν ομοιόμορφα λευκά μπλουζάκια. Μετά από πολλή προσπάθεια, έχουν αναγνωριστεί οι περισσότεροι - σχεδόν όλοι!
(Για να μεγαλώσει η φωτογραφία, κάντε κλικ επάνω της. Οι αριθμοί γίνονται κατανοητοί στην αχνή φωτογραφία παρακάτω, ξεκινώντας την αρίθμηση από την πάνω σειρά με τους δασκάλους...)
1. Ιωάννης Πασαδέλλης 2. Αντώνιος Αγγελέρος 3. Φωτεινή Τακτικού 4. Μαρίτσα Τρίτση 5. Παρασκευούλα Καραγεωργίου 6. Ανθούλα Καραγεωργίου 7. Δημητρία Κατρέρη 8. Βαγγελιώ Καρτέρη 9. Φωφώ Μαργαρίτη 10. Νίκος Χαρίτος 11. Μιχάλης Γκόγκος 12. Σταύρος Δροσινός 13. Θεόδωρος Μαργαρίτης 14. Γαβρήλος Σακλαμάκης 15. Παναγιώτης Αντωνάκης 16. Χρήστος Περτσελής 17. Τούλα Ποντικάκη 18. Γιάννης Πούλος 19. Νίκος Γκινής 20. Γιώργος Συνοδινός 21. Γιάννης Παπάς 22. Μιχάλης Μαργαρίτης 24. Στέλιος Γκόγκος 25. Λευτέρης Αρβανίτης 26. Θανάσης Χατζησταμάτης 27. Πέτρος Τσίκνας 28. Σπύρος Σφακιανός 29. Γιώργος Χατζησταμάτης 30. Δημητράκης Αντωνάκης 31. Γιάννης Κληρονόμου 32. Μαυρίκος Σαρίκας 33. Άγγελος Μολιός 34. ?? 35. Γιάννης Ζυμπουλιάς 36. Παράσχος Περτσελής 37. Μιχάλης Λεοντής 38. Θεμιστοκλής Λεοντής 39. Γιάννης Βασιλείου ? 40. Νίκος Μπελάς 41. Θράσος Μανώλογλου 42. Αλέκος Αλεξανδρής 43. Φώκος Σακλαμάκης 44. Σωτήρης Γκόγκος 45. ??46. Στέφανος Βανίλιας 47. Στρατούλα Λεοντή 48. Στέλλα Καλκανδή 49. Φρόσω Βογιατζή 50. Φωτεινή Καλαμούκη 51. Νίκη Σαρίκα 52. Βενετία Γεωργίου 53. ?? 54. Λουκία Βογιατζή 55. Βασιλεία Βαλόγλου 56. Παναγιώτα Γκόγκου 57. Πόπη Βογιατζή 58. Κατίνα Ταπτά 59. Βασιλεία Αβαγιαννού 60. Ασπασία Καλκανδή 61. Κατίνα Ποντικάκη 62. Ζαφειρία Χατζησταμάτη 63. Κοκόνα Χαρίτου 64. Ρηνιώ Χαρίτου 65. Όλγα Ταπτά 66. Βασιλική Σκουλή 67. Ευθαλία Γκινή (?) 68. Ελένη Λαγού 69. Ελισάβετ Γελέκη 70. Κωνσταντίνα Τζινιέρη 71. Ουρανία Λυμπέρη 72. ?? (κόρη Νοματάρχη?) 73. Δέσπω Αποστόλου
Αν εσείς γνωρίσατε κάποιον από όσους δεν έχουν αναγνωριστεί, στείλτε μας ένα μήνυμα στο adon67@gmail.com
Θα ακολουθήσουν κι άλλες φωτογραφίες, τις οποίες δέχτηκαν οι συγχωριανοί μας να μοιραστούν μαζί σας. Γι' αυτό, μην διστάσετε να μας στείλετε τις φωτογραφίες που κρατάτε σ' εκείνο το παλιό άλμπουμ, σ' εκείνο το παλιό κουτί...
1Με κούριερ πληρωμένο από τον παραλήπτη) στον Αντώνη Χιώτη, Σίγρι Λέσβος (τηλ. 2253054392 και 6974931539) και θα σας επιστραφούν σε μία εβδομάδα.
2Με e-mail (αφού τις σκανάρετε) στο adon67@gmail.com
Όσο πιο πολλές φωτογραφίες μαζευτούν, τόσο πιο αντιπροσωπευτικά θα είναι ταάλμπουμ. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται:
1. Το Σίγρι και το τοπίο του. Πανοραμικές φωτογραφίες, γειτονιές, σπίτια κλπ.
2. Σχολικές φωτογραφίες
3. Παρέες, γλέντια, πανηγύρια
4. Άλλες εκδηλώσεις κλπ
Βοηθήστε κι εσείς, να γίνει το κοινό μας παρελθόν κτήμα όλων - και των νεώτερων!
Σχολικόν έτος 1952 - 53. Πιθανώς να είναι μετά από τις “Γυμναστικές Επιδείξεις” που γινόταν στο τέλος της χρονιάς, γι’ αυτό και τα παιδιά των μεγαλύτερων τάξεων φορούν ομοιόμορφα λευκά μπλουζάκια. Μετά από πολλή προσπάθεια, έχουν αναγνωριστεί οι περισσότεροι - σχεδόν όλοι!
(Για να μεγαλώσει η φωτογραφία, κάντε κλικ επάνω της. Οι αριθμοί γίνονται κατανοητοί στην αχνή φωτογραφία παρακάτω, ξεκινώντας την αρίθμηση από την πάνω σειρά με τους δασκάλους...)
1. Ιωάννης Πασαδέλλης 2. Αντώνιος Αγγελέρος 3. Φωτεινή Τακτικού 4. Μαρίτσα Τρίτση 5. Παρασκευούλα Καραγεωργίου 6. Ανθούλα Καραγεωργίου 7. Δημητρία Κατρέρη 8. Βαγγελιώ Καρτέρη 9. Φωφώ Μαργαρίτη 10. Νίκος Χαρίτος 11. Μιχάλης Γκόγκος 12. Σταύρος Δροσινός 13. Θεόδωρος Μαργαρίτης 14. Γαβρήλος Σακλαμάκης 15. Παναγιώτης Αντωνάκης 16. Χρήστος Περτσελής 17. Τούλα Ποντικάκη 18. Γιάννης Πούλος 19. Νίκος Γκινής 20. Γιώργος Συνοδινός 21. Γιάννης Παπάς 22. Μιχάλης Μαργαρίτης 24. Στέλιος Γκόγκος 25. Λευτέρης Αρβανίτης 26. Θανάσης Χατζησταμάτης 27. Πέτρος Τσίκνας 28. Σπύρος Σφακιανός 29. Γιώργος Χατζησταμάτης 30. Δημητράκης Αντωνάκης 31. Γιάννης Κληρονόμου 32. Μαυρίκος Σαρίκας 33. Άγγελος Μολιός 34. ?? 35. Γιάννης Ζυμπουλιάς 36. Παράσχος Περτσελής 37. Μιχάλης Λεοντής 38. Θεμιστοκλής Λεοντής 39. Γιάννης Βασιλείου ? 40. Νίκος Μπελάς 41. Θράσος Μανώλογλου 42. Αλέκος Αλεξανδρής 43. Φώκος Σακλαμάκης 44. Σωτήρης Γκόγκος 45. ??46. Στέφανος Βανίλιας 47. Στρατούλα Λεοντή 48. Στέλλα Καλκανδή 49. Φρόσω Βογιατζή 50. Φωτεινή Καλαμούκη 51. Νίκη Σαρίκα 52. Βενετία Γεωργίου 53. ?? 54. Λουκία Βογιατζή 55. Βασιλεία Βαλόγλου 56. Παναγιώτα Γκόγκου 57. Πόπη Βογιατζή 58. Κατίνα Ταπτά 59. Βασιλεία Αβαγιαννού 60. Ασπασία Καλκανδή 61. Κατίνα Ποντικάκη 62. Ζαφειρία Χατζησταμάτη 63. Κοκόνα Χαρίτου 64. Ρηνιώ Χαρίτου 65. Όλγα Ταπτά 66. Βασιλική Σκουλή 67. Ευθαλία Γκινή (?) 68. Ελένη Λαγού 69. Ελισάβετ Γελέκη 70. Κωνσταντίνα Τζινιέρη 71. Ουρανία Λυμπέρη 72. ?? (κόρη Νοματάρχη?) 73. Δέσπω Αποστόλου
Αν εσείς γνωρίσατε κάποιον από όσους δεν έχουν αναγνωριστεί, στείλτε μας ένα μήνυμα στο adon67@gmail.com
Θα ακολουθήσουν κι άλλες φωτογραφίες, τις οποίες δέχτηκαν οι συγχωριανοί μας να μοιραστούν μαζί σας. Γι' αυτό, μην διστάσετε να μας στείλετε τις φωτογραφίες που κρατάτε σ' εκείνο το παλιό άλμπουμ, σ' εκείνο το παλιό κουτί...
Τοποθετήθηκε στέγαστρο για όσους περιμένουν το λεωφορείο
Μετά τα δημοσιεύματα της εφημερίδας "Σίγρι Σήμερα" (Δεκέμβριος 2008 και Σεπτέμβριος 2009), ο Δήμος Ερεσού - Αντίσσης τοποθέτησε ένα καλαίσθητο στέγαστρο για όσους περιμένουν το λεωφορείο.
Το στέγαστρο τοποθετήθηκε στο λιμάνι, εκεί που σταματάει το λεωφορείο, και σίγουρα θα φανεί χρήσιμο πιο πολύ στους μαθητές, ιδιαίτερα όταν φυσάει βοριάς.
Το στέγαστρο τοποθετήθηκε στο λιμάνι, εκεί που σταματάει το λεωφορείο, και σίγουρα θα φανεί χρήσιμο πιο πολύ στους μαθητές, ιδιαίτερα όταν φυσάει βοριάς.
Όσο να πεις, είναι δείγμα ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ!
Ο νέος Γραμματέας του ΠΑΣΟΚ Σωκράτης Ξυνίδης είναι ...ολίγον Σιγριανός!
Όταν έγιναν οι εκλογές και βγήκαν τα αποτελέσματα, κάποιοι χωριανοί μας τηλεφωνούσαν στην Ξάνθη και έδιναν συγχαρητήρια. “Ένας συγγενής μας εξελέγη βουλευτής”. Τα πράγματα, όμως, είναι λίγο πιο σοβαρά: Ισχυρό δεσμό με το Σίγρι έχει ο νέος Γραμματέας του ΠΑΣΟΚ, Σωκράτης Ξυνίδης! Γεννήθηκε στη Ξάνθη και είναι γιος του πρόσφυγα από την Ανδριανούπολη Γιώργου Ξυνίδη και της Ξανθιώτισσας Χρυσούλας Κωτσιούδη. Είναι παντρεμένος από το 1990 με την Ελίνα Σταυρίδου και πατέρας δύο παιδιών, του Γιώργου 17 ετών και της Αμαλίας 12 ετών. Ε, λοιπόν, η σύζυγός του Ελίνα (Ελένη) Σταυρίδου είναι από το Σίγρι! Είναι κόρη του Νικόλα Σταυρίδη, της προσφυγικής οικογένειας των Σταυρίδηδων, συγγενής του Σταυρή Σταυρίδη και του Μανάκη. Το καλοκαίρι του 2008 και οι δύο είχαν επισκεφτεί το χωριό μας, ενώ πέρυσι το καλοκαίρι μόνο η Ελίνα! Χαιρετίζουμε την εκλογή του στην κορυφαία κομματική θέση του κυβερνώντος κόμματος, ευχόμαστε καλή επιτυχία στο έργο του και περιμένουμε να επισκεφτεί και πάλι το Σίγρι, το χωριό της συζύγου του.