NEA ΦΩΤΙΑ...

Φωτιά εκδηλώθηκε χτες στην περιοχή του ποταμού της Τάψας, στην Φανερωμένη. Η φωτιά κατέκαψε όχι μόνο τα φυτά του ποταμού, αλλά μπήκε και σε χωράφια και προξένησε σημαντικές ζημιές σε ιδιοκτησίες. Ιδιαίτερα επλήγη το κτήμα του Βασίλη Μολιού, καταστρέφοντας δέντρα, αγροτικά μηχανήματα και εργαλεία.

Πόσο "αλλού" μπορεί να μας πάει μια φωτογραφία...

 

...και πώς να ξεφύγουμε από την καθημερινότητα, από την μιζέρια και όλα όσα μας φορτώνουν. Παιδικά βλέμματα, καλοκαίρι, μια μπλε πόρτα. Ίσως έτσι, μπορούμε να ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ!

Φωτογραφία του Σίμου Κορεξενίδη

Εικόνες Σιγρίου...

 

Φωτογραφίες Βίκτωρ Σκάτσικας - Ερντάλ Γκιουμούς

Τσούκου-τσούκου....

Λίγες μέρες μετά την ένταξη του έργου στο ΕΣΠΑ, εξασφαλίστηκε η χρηματοδότησή του με ένταξη στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και ξεκινά η διαδικασία για τη δημοπράτηση του οδικού άξονα Καλλονής - Σιγρίου.
Όπως ανακοινώθηκε την Παρασκευή απ’ το Υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, υπεγράφη από τον υπουργό Γιάννη Ραγκούση η έγκριση διάθεσης πίστωσης 44,5 εκατ. ευρώ για την κατασκευή του έργου «Κατασκευή-Αναβάθμιση Οδικού Άξονα Καλλονής - Σιγρίου Λέσβου». Παράλληλα, εξουσιοδοτήθηκε ο προϊστάμενος της Διεύθυνσης Οδικών Έργων (Δ1) για την έγκριση των τευχών δημοπράτησης του έργου-εργολαβίας, τη δημοσίευση της διακήρυξης και τη διεξαγωγή του διαγωνισμού.

Τα ντάμια μας....

Tα ντάμια μας. Άλλα ανακαινίζονται και γίνονται εξοχικές κατοικίες, κι άλλα έχουν αφεθεί στα χέρια του σκληρού και αδησώπητου χρόνου...
Φωτογραφία Erdal Gumus

H ζωή δεν είναι μόνο κρίση και ΔΝΤ...

 

φωτογραφία του Αντώνη Γεωργίου

Καλή Σχολική Χρονιά

Να ένα ενδιαφερον σχεδιάγραμμα, με την εξέλιξη του αριθμού των μαθητών στο Δημοτικό Σχολείο Σιγρίου. Ανάλογα σχεδιαγράμματα έχουν ΟΛΑ σχεδόν τα σχολεία των χωριών της ελληνικής υπαίθρου, από τη στιγμή που η αστυφιλία εγκαταστάθηκε στο νεοελληνικό DNA.

Αυτή η φωτογραφία είναι του 1975. Οι μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Σιγρίου έκαναν και χειρωνακτικές εργασίες: στην περίπτωσή μας, τα αγόρια ξεπετρώνουν τον χώρο γύρω από το Κάστρο!!!

Στην αγορά, πριν 50 χρόνια!

 

Στο Σίγρι, στην αγορά, την δεκαετία του '50. Όσο κι αν ακούγεται περίεργο, η αγορά ήταν ζώσα και ζωηρή, με εμπορικά καταστήματα και καϊκια στο λιμάνι που έκαναν εισαγωγές αλλά και εξαγωγές εμπορευμάτων. 

Μην ξεχνάμε ότι το Σίγρι παρήγαγε μεγάλες ποσότητες αμυγδάλων, σύκων, τυροκομικών προϊόντων αλλά και καπνά, σιτηρά και αλίπαστα.

Στη φωτογραφία διακρίνονται: Αντώνης Γεωργίου (Πολίτης) μπαρμπα-Γιάννης Λεοντής, Ιωακείμ Αποστόλου, Θεοχάρης Βωβός, Ησαϊας Βαλόγλου, Μίμης και Γιάννης Τσίκνας, Δημήτρης Μαργαρίτης.

(Φωτογραφία από το αρχείο της Θεοδοσίας Βωβού)

Όταν οι άλλοι έχουν σχεδόν τελειώσει, εμείς πάμε να ξεκινήσουμε...

«Πράσινο φως» στο βιολογικό Σιγρίου

08/09/2011

Μεταξύ των έργων που ευνοούνται από πρωτοβουλία του Υπουργείου Περιβάλλοντος για την προώθηση μιας σειράς δράσεων, είναι και ο βιολογικός του Σιγρίου, ο οποίος και διαθέτει πλέον εγκεκριμένους περιβαλλοντικούς όρους για να χωροθετηθεί και να κατασκευαστεί η εγκατάσταση επεξεργασίας λυμάτων του χωριού.
Όπως εξήγησε μιλώντας στο «Ε» ο αντιδήμαρχος Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων, Γιάννης Τσακίρης, απ’ τις έξι μονάδες επεξεργασίας λυμάτων που προβλέπονταν να κατασκευαστούν στο πλαίσιο του μεγάλου έργου για τους βιολογικούς του τέως Δήμου Ερεσού - Αντίσσης, έχουν γίνει και λειτουργούν οι τέσσερις, σε Άντισσα, Βατούσα, Πτερούντα και Μεσότοπο. Είναι σε εκκρεμότητα η μονάδα των Χιδήρων επειδή υπολείπεται η ολοκλήρωση ενός αγωγού, καθώς και του Σιγρίου, επειδή κρίθηκε αναγκαίο, λόγω των απολιθωμάτων, να χωροθετηθεί σε νέα θέση, σε απόσταση περίπου 500 μέτρων πιο μακριά απ’ αυτήν που είχε εγκριθεί αρχικώς. Οπότε, με την έγκριση απ’ το Υπουργείο των περιβαλλοντικών όρων, δρομολογείται η ολοκλήρωση και του βιολογικού στο Σίγρι.
Θυμίζουμε ότι για το συγκεκριμένο έργο έχουν ήδη ολοκληρωθεί τα δίκτυα αποχέτευσης, ενώ εδώ και πολλά χρόνια διαθέτει βιολογικό η Ερεσός.
Σε ό,τι αφορά στην έγκριση του Υπουργείου Περιβάλλοντος, υπήρξε η κατεύθυνση να εγκριθούν οι περιβαλλοντικοί όροι μιας σειράς έργων υποδομών, αξιοποίησης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, αξιοποίησης ορυκτού πλούτου και τουριστικών εγκαταστάσεων, που εκκρεμούσαν στις υπηρεσίες περιβαλλοντικής αδειοδότησης. Το μεγαλύτερο βάρος δόθηκε σε εγκρίσεις για έργα περιβάλλοντος, όπως οι εγκαταστάσεις διαχείρισης απορριμμάτων και οι εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων (ΕΕΛ). Στην τελευταία αυτή κατηγορία ανήκει και το έργο του τέως Δήμου Ερεσού - Άντισσας, στο πλαίσιο του οποίου προβλέπονται έξι τέτοιες εγκαταστάσεις για ισοδύναμο πληθυσμό 7.200 κατοίκων.

(από την εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ)

Όταν τα πράγματα ήταν αλλιώς...

Ε, δεν υπήρχαν από πάντα τραχτέρ στο Σίγρι - και σε κανένα άλλο μέρος βέβαια!
Παλιότερα, η γη καλλιεργούνταν για να βγάλει σιτάρι και όλα τα σπαρτά και τα γεννήματα της γης.
Και καπνά, και αμπέλια, και μποστάνια είχε το Σίγρι. Και έκανε εξαγωγή μύγδαλα και πατάτες και σύκα και τυριά και μαλλιά προβάτων κι άλλα πολλά...
(Τώρα, περιμένουμε το πρωί τον Δημητράκη και τον Στέλιο για να πάρουμε τα ζαρζαβατικά μας και τον Λάμπρο για να πάρουμε σαρδέλες...)
Φωτογραφίες από το αρχείο του Γιάννη Γιαλαμά - ευχαριστούμε.

Ο Κυριάκος που ήταν η χαρά του Σιγρίου...

O Κυριάκος Πατίστας γεννήθηκε στο Σίγρι το 1935 και ήταν το πέμπτο από τα έξι παιδιά της οικογένειας. Έπασχε από μογγολική ιδιωτία, δηλαδή είχε περιορισμένες νοητικές ικανότητες - και μια ΜΕΓΑΛΗ καρδιά.
Υπεραγαπούσε τα παιδιά και τα πρόσεχε από κάθε κίνδυνο όταν αναλάμβανε να τα βγάλει βόλτα.
Λάτρευε το ψάρεμα! Πόσες φορές δεν ψάρευε με στραβωμένη πρόκα για αγκίστρι - κι ήταν τόση η χαρά του όταν καμιά φορά έπιανε κάποιο ψάρι, που το γύριζε σ' όλο το χωριό να το δείξει!
Ήταν δεινός χορευτής του ζεϊμπέκικου και του τσοφτετελιού - κι ας μην άκουγε καλά τη μουσική, κι ας συνέχιζε να χορεύει και μετά το τέλος του τραγουδιού...
Έπινε πάντα πορτοκαλάδα - "μια μαλάδα για το Κυριάκο" - αφότου έπαψε να πίνει αλκοόλ, μετά από μια ασθένεια που κινητοποίησε το χωριό για να την ξεπεράσει.
Ήταν μοναδικός να τραγουδάει τα κάλαντα με τον δικό του μοναδικό τρόπο ή να κάνει αγιασμό "όνοι - όνοι - όνοι"...Φυσικά και ντυνόταν μουτσούνος τις Απόκριες (ή όποτε το καλούσε η παρέα), κι αν δεν βρισκόταν άνθρωπος να τον πειράξει, ερχόταν και σε πείραζε αυτός!
Όποιος τον γνώρισε - και τον γνώρισαν ΟΛΟΙ όσοι πέρασαν από το Σίγρι - σίγουρα έχει κάτι να θυμάται απ' τον Κυριάκο.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα έζησε μακρυά απ' το Σίγρι "εγώ Περαία - εσύ εδώ!". Έφυγε απ' τη ζωή τον Σεπτέμβριο του 1994.
Σαν ένα απ' τα παιδιά που μεγάλωσαν στην αγκαλιά του, υποκλίνομαι ευλαβικά στη μνήμη του...

Φωτογραφίας από το αρχείο του Δημήτρη Κ. Ταπτά.

Κι άλλο καλοκαίρι πέρασε....

 

Τα καλοκαίρια της ζωής μας ανταμώνουμε.

Κάνουμε παρέες, κάνουμε τρέλλες.

Γελάμε και παίζουμε - είμαστε δεν είμαστε παιδιά.

Αυτό γινόταν από παλιά.

Κι ευτυχώς, θα γίνεται πάντα!!!

(φωτογραφίες από το αρχείο του Δημήτρη Κ. Ταπτά, τον οποίο ευχαριστούμε θερμά)