(Πίνακας του Γιώργου Πέρρου)
Μια φορά κι έναν καιρό, οι άνθρωποι έφτιαχναν δομές και εγκαταστάσεις, ανάλογα με τις ανάγκες τους: από κει που περνούσε ο γάιδαρος φτιάχτηκε ο αγροτικός δρόμος, εκεί που περπατούσαν οι άνθρωποι φτιάχτηκε ο ντουσεμές, εκεί που βρίσκαν οι βάρκες απάγκιο φτιάχτηκε ένα σκαλάκι, εκεί που έτρεχε το νερό φτιάχτηκε μια βρύση κι εκεί που τα κάνανε οι άνθρωποι έγινε ο απόπατος. Η νοικοκυροσύνη και το μέτρο ήταν ο οδηγός γι’ αυτές τις απλές δημόσιες κατασκευές.
Ποιος να δώσει άδεια; Οι άδειες ήρθαν μετά, όταν ήρθαν διοικητές και εξουσία και ανακαλύφτηκε η γραφειοκρατία και οι μελέτες και οι εγκρίσεις και ένα κάρο κόσμος επίσημος που έπρεπε να υπογράψει για να γίνει αυτό το απλό και το άλλο το απλούστερο. Και, ώσπου να γίνει αυτό το απλό, τα χρόνια περνάνε, γιατί το δημόσιο είναι ένα καράβι αργοκίνητο και πρέπει να ξεκουνηθούν ένα κάρο βαριεστημένοι και ζοχάδες. Και πάντα μια υπογραφή λείπει και το έργο, αυτό το μικρό - άσε το μεγάλο! - αργεί να γίνει κι οι άνθρωποι το χρειάζονται, αλλά σημασία έχει να γίνουν όλα με βάση το τυπικό και να μην χαθεί καμία περισπωμένη. Και πάνω σ’ αυτήν την περισπωμένη, τα μικρά σκαλάκια όπου έδεναν και δένουν οι βάρκες δεν μπορούν να φτιαχτούν και σ’ όλην την Ελλάδα ψάχνουν να βρουν άδεια κατασκευής! Νομίζω πως και για την Ακρόπολη, άδεια ανέγερσης ζήτησαν κάποιοι!... Ποιος να τολμήσει να βάλει δυο κιλά τσιμέντο και δυο καδρόνια, για να ξαναφτιαχτεί ένα σκαλάκι όπου δένουν οι βάρκες; Θα έρθει το παιδί με το μπλοκ να δώσει κληση! Βρε, αμάν!, να το διορθώσουμε λίγο, με δικά μας έξοδα, να μπορούμε να πάμε στις βάρκες μας - τίποτα! Δεν επιτρέπεται χωρίς άδεια! Και την άδεια ποιος θα τη δώσει; Ποιος θα αναλάβει έναν τέτοιο τιτάνιο αγώνα για ένα τόσο μικρό έργο που εξυπηρετεί πέντε-δέκα ανθρώπους αλλά στολίζει ένα χωριό; Ποιος τρελλός θα βάλει το κεφάλι του στον τουρβά; Άντε να βρεις άδειες κατασκευής, περιβαλλοντικές μελέτες, μελέτες βιωσιμότητας, τεύχη δημοπράτησης - τα μύρια όσα! Ξεκινάς φέτος και το τελειώνει ο εγγονός σου!
Αλλά αυτά τα σκαλάκια, τα έρημα σκαλάκια, ας μην τα αφήσουμε να τα λιώσουν τα κύματα! Φτάνει λίγο τσιμέντο, μερικά μαδέρια, ίσως λίγα βαρέλια και λίγη δουλειά. Α, ναι, και φιλότιμο...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου