Τρία μεγάλα έργα, λοιπόν, γίνονται παράλληλα αυτόν τον καιρό στο χωριό μας, στο Σίγρι, κι αν όλα πάνε καλά, μπορεί να ξεκινήσει κι ένα ακόμα, η πλακόστρωση του κεντρικού δρόμου από την αγορά στην πλαζ. Κινητικότητα, δραστηριότητα, κόσμος που δουλεύει και τρία (ας ελπίσουμε τέσσερα!) έργα σε εξέλιξη. Ναι, ΚΑΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ!
Κάποιοι είναι ενθουσιασμένοι κι άλλοι είναι ικανοποιημένοι με την θετική πορεία αυτών των έργων, που ξέρουμε όλοι πως αποτελούσαν παλιά και «κουρασμένα» αιτήματα του Σιγρίου και της περιοχής όλης της Δυτικής Λέσβου, αφού είχαν συνυφανθεί με την αναζωογόνηση του νησιού και την ελπίδα της ανάπτυξης. Άλλοι, πάλι, έχουν τις επιφυλάξεις τους τις ενστάσεις τους και τις αντιρρήσεις τους για τα έργα αυτά, ιδιαίτερα για το λιμάνι του Σιγρίου, γιατί κινδυνεύει να «αλλοιωθεί η εικόνα του Σιγρίου», «να γίνουμε Μύκονος» (!!), «να έρχονται τα τσιμεντάδικα να ξεφορτώνουν» και άλλα παρόμοια τρομακτικά. Κι άλλοι, απλώς θέλουν τα έργα να τελειώσουν γρήγορα κι όλα θα ακολουθήσουν την κανονική πορεία που έτσι κι αλλιώς θα είχαν. Το ποιος έχει δίκιο, αυτοί που αισιοδοξούν ή αυτοί που κινδυνολογούν, θα το δείξει το μέλλον το κοντινό και το πιο μακρινό, αφού μπορεί ένα έργο να γίνεται σήμερα αλλά οι θετικές ή αρνητικές συνέπειές του μπορεί να φανούν αμέσως ή μετά από αρκετόν καιρό. Ας έχουμε υπομονή!
Όπως και να έχει, όμως, οι παρεμβάσεις είναι τόσο σημαντικές, που πρέπει να το αποδεχτούμε πως, με την ολοκλήρωση των έργων, ξεκινάει ένα καινούριο κεφάλαιο για το Σίγρι! Το Σίγρι εκ των πραγμάτων θα είναι σημαντικά διαφορετικό:
g Στην είσοδο του χωριού δημιουργείται μια μεγάλη εγκατάσταση, το Λιμάνι, που αλλάζει ριζικά την όψη αυτού του τμήματος του χωριού. Εκεί, στην είσοδο του χωριού, πρέπει να υπάρξουν σημαντικές όσο και σοφές παρεμβάσεις, προκειμένου το όλο εγχείρημα να είναι ελκυστικό και λειτουργικό. Τι σημαίνει αυτό: πρέπει να δημιουργηθεί εκεί ένα μεγάλο και βολικό πάρκινγκ και χώρος αναμονής, έτσι ώστε να μην φρακάρει το υπόλοιπο Σίγρι. Υπάρχει αρκετός κοινοτικός χώρος, ο οποίος ΠΡΕΠΕΙ να διαμορφωθεί σωστά και λειτουργικά, και να είναι έτοιμος με το που θα ολοκληρωθεί το λιμάνι, γιατί μπορεί να… σπάσει ο διάολος το ποδάρι του και να ξαναέρθει καράβι και να γίνουμε ναυτιλιακός κόμβος στο Αιγαίο και να γεμίσουμε κόσμο!
g Ο καινούριος δρόμος κάνει το Σίγρι «κοντινό» προορισμό για το υπόλοιπο νησί, γεγονός που αναμένεται να αλλάξει τις γεωγραφικές ισορροπίες και να αυξήσει τους επισκέπτες. Δεν θα είναι πια εξαντλητική η διαδρομή, αλλά θα είναι ένας προσιτός προορισμός για λίγες ώρες ή για περισσότερο.
Σ’ αυτό το κάδρο, ας βάλουμε τώρα το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας και ένα αναστηλωμένο Κάστρο. Ας προσθέσουμε το μοναδικό τοπίο του Σιγρίου, τις παραλίες, τους υδροβιότοπους με τα πουλιά, τα νησάκια μας, τους ανέμους και την ησυχία, την ευλογημένη γη μας που παράγει απ’ όλα, την πάντα γεναιόδωρη θάλασσα και τόσα άλλα ακόμα, θα έλεγε κανείς πως αυτός ο τόπος μπορεί να γίνει ονειρεμένος, αφού έχει όλες τις προδιαγραφές γι’ αυτό! Ναι, ξέρουμε πως απέχει πολύ από το ιδεώδες, πως υπάρχουν πολλά στραβά που χρονίζουν, που μας ταλαιπωρούν, που μας θυμώνουν. Πως πολλά πρέπει να αλλάξουν. Κι αυτή είναι η μαγική λέξη: ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ! Γιατί όλα αυτά τα στραβά μπορούν να αλλάξουν! Ένα - ένα, στοχευμένα. Με λογική, με καλή διάθεση, με συνεννόηση, με προτάσεις, με δουλειά.
Ας μην κοιτάμε πίσω, τα ηλίθια λάθη ή τα εσκεμμένα αμαρτήματα, αλλά ας δούμε τον κοινό μας στόχο, που είναι το Σίγρι των ονείρων μας. Το ωραίο μας Σίγρι. Το χωριό μας, που μπορεί να γίνει υποδειγματικό χωριό, ευημερεύον χωριό, προκομένο. Αν το πιστέψουμε πως αυτό μπορεί να γίνει, θα δουλέψουμε προς αυτήν την κατεύθυνση όλοι. Αν, πάλι, αρχίσουμε να λέμε ο ένας κι ο άλλος τι έκανε και τι δεν έκανε, θα μείνουμε να βράζουμε στο ζουμί μας και να φθίνουμε, να μειωνόμαστε, να εξαφανιζόμαστε. Και, τελικά, να πάνε χαμένα τα μεγάλα έργα, τα οποία θέλαμε να γίνουν, αλλά - εδώ που τα λέμε - ήταν παραπάνω απ’ τις ελπίδες μας ότι μια μέρα θα γίνουν. Κι αυτό είναι άδικο! Το Σίγρι αξίζει ένα καλύτερο μέλλον.
Ναι, υπάρχουν ευθύνες για τα του παρελθόντος, ναι, δεν είμαστε όλοι ίδιοι, ναι, ούτε φταίμε όλοι το ίδιο!
Αλλά το μέλλον είναι μπροστά. Κι αυτό το μέλλον είναι που πρέπει να μας εμπνεύσει, να μας ενεργοποιήσει - κι ίσως μας ενώσει κιόλας! Το μέλλον των παιδιών μας, η ελπίδα πως θα ακούγονται παιδικές φωνές στο Δημοτικό Σχολείο Σιγρίου. Για τούτο και μόνο, μπορούμε και πρέπει να ξεπεράσουμε τον όποιο κακό μας εαυτό!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου